सम् + मन्थ् + णिच् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मन्थिता / संमन्थिता / सम्मन्थयिता / संमन्थयिता
सम्मन्थितारौ / संमन्थितारौ / सम्मन्थयितारौ / संमन्थयितारौ
सम्मन्थितारः / संमन्थितारः / सम्मन्थयितारः / संमन्थयितारः
മധ്യമം
सम्मन्थितासे / संमन्थितासे / सम्मन्थयितासे / संमन्थयितासे
सम्मन्थितासाथे / संमन्थितासाथे / सम्मन्थयितासाथे / संमन्थयितासाथे
सम्मन्थिताध्वे / संमन्थिताध्वे / सम्मन्थयिताध्वे / संमन्थयिताध्वे
ഉത്തമം
सम्मन्थिताहे / संमन्थिताहे / सम्मन्थयिताहे / संमन्थयिताहे
सम्मन्थितास्वहे / संमन्थितास्वहे / सम्मन्थयितास्वहे / संमन्थयितास्वहे
सम्मन्थितास्महे / संमन्थितास्महे / सम्मन्थयितास्महे / संमन्थयितास्महे