सम् + मन्थ् + णिच् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सममन्थयिष्यत् / सममन्थयिष्यद्
सममन्थयिष्यताम्
सममन्थयिष्यन्
മധ്യമം
सममन्थयिष्यः
सममन्थयिष्यतम्
सममन्थयिष्यत
ഉത്തമം
सममन्थयिष्यम्
सममन्थयिष्याव
सममन्थयिष्याम