सम् + मन्थ् + णिच् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
समममन्थत् / समममन्थद्
समममन्थताम्
समममन्थन्
മധ്യമം
समममन्थः
समममन्थतम्
समममन्थत
ഉത്തമം
समममन्थम्
समममन्थाव
समममन्थाम