सम् + मन्थ् + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मिमन्थयिषिष्यते / संमिमन्थयिषिष्यते
सम्मिमन्थयिषिष्येते / संमिमन्थयिषिष्येते
सम्मिमन्थयिषिष्यन्ते / संमिमन्थयिषिष्यन्ते
മധ്യമം
सम्मिमन्थयिषिष्यसे / संमिमन्थयिषिष्यसे
सम्मिमन्थयिषिष्येथे / संमिमन्थयिषिष्येथे
सम्मिमन्थयिषिष्यध्वे / संमिमन्थयिषिष्यध्वे
ഉത്തമം
सम्मिमन्थयिषिष्ये / संमिमन्थयिषिष्ये
सम्मिमन्थयिषिष्यावहे / संमिमन्थयिषिष्यावहे
सम्मिमन्थयिषिष्यामहे / संमिमन्थयिषिष्यामहे