सम् + कुंस् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - कुसिँ भाषार्थः - चुरादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര ആത്മനേ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
समचुकुंसयिषि
समचुकुंसयिषिषाताम् / समचुकुंसयिषयिषाताम्
समचुकुंसयिषिषत / समचुकुंसयिषयिषत
മധ്യമം
समचुकुंसयिषिष्ठाः / समचुकुंसयिषयिष्ठाः
समचुकुंसयिषिषाथाम् / समचुकुंसयिषयिषाथाम्
समचुकुंसयिषिढ्वम् / समचुकुंसयिषयिढ्वम् / समचुकुंसयिषयिध्वम्
ഉത്തമം
समचुकुंसयिषिषि / समचुकुंसयिषयिषि
समचुकुंसयिषिष्वहि / समचुकुंसयिषयिष्वहि
समचुकुंसयिषिष्महि / समचुकुंसयिषयिष्महि