श्रा + यङ्लुक् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्रा पाके - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अशाश्रिषीषिष्यत / अशाश्रिषिषिष्यत / अशाश्रिषिषयिष्यत
अशाश्रिषीषिष्येताम् / अशाश्रिषिषिष्येताम् / अशाश्रिषिषयिष्येताम्
अशाश्रिषीषिष्यन्त / अशाश्रिषिषिष्यन्त / अशाश्रिषिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अशाश्रिषीषिष्यथाः / अशाश्रिषिषिष्यथाः / अशाश्रिषिषयिष्यथाः
अशाश्रिषीषिष्येथाम् / अशाश्रिषिषिष्येथाम् / अशाश्रिषिषयिष्येथाम्
अशाश्रिषीषिष्यध्वम् / अशाश्रिषिषिष्यध्वम् / अशाश्रिषिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अशाश्रिषीषिष्ये / अशाश्रिषिषिष्ये / अशाश्रिषिषयिष्ये
अशाश्रिषीषिष्यावहि / अशाश्रिषिषिष्यावहि / अशाश्रिषिषयिष्यावहि
अशाश्रिषीषिष्यामहि / अशाश्रिषिषिष्यामहि / अशाश्रिषिषयिष्यामहि