श्च्युत् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अश्च्युतत् / अश्च्युतद् / अश्च्योतीत् / अश्च्योतीद्
अश्च्युतताम् / अश्च्योतिष्टाम्
अश्च्युतन् / अश्च्योतिषुः
മധ്യമം
अश्च्युतः / अश्च्योतीः
अश्च्युततम् / अश्च्योतिष्टम्
अश्च्युतत / अश्च्योतिष्ट
ഉത്തമം
अश्च्युतम् / अश्च्योतिषम्
अश्च्युताव / अश्च्योतिष्व
अश्च्युताम / अश्च्योतिष्म