श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
चुश्च्युतिषिता / चुश्च्योतिषिता
चुश्च्युतिषितारौ / चुश्च्योतिषितारौ
चुश्च्युतिषितारः / चुश्च्योतिषितारः
മധ്യമം
चुश्च्युतिषितासे / चुश्च्योतिषितासे
चुश्च्युतिषितासाथे / चुश्च्योतिषितासाथे
चुश्च्युतिषिताध्वे / चुश्च्योतिषिताध्वे
ഉത്തമം
चुश्च्युतिषिताहे / चुश्च्योतिषिताहे
चुश्च्युतिषितास्वहे / चुश्च्योतिषितास्वहे
चुश्च्युतिषितास्महे / चुश्च्योतिषितास्महे