श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
चुश्च्युतिषेत् / चुश्च्युतिषेद् / चुश्च्योतिषेत् / चुश्च्योतिषेद्
चुश्च्युतिषेताम् / चुश्च्योतिषेताम्
चुश्च्युतिषेयुः / चुश्च्योतिषेयुः
മധ്യമം
चुश्च्युतिषेः / चुश्च्योतिषेः
चुश्च्युतिषेतम् / चुश्च्योतिषेतम्
चुश्च्युतिषेत / चुश्च्योतिषेत
ഉത്തമം
चुश्च्युतिषेयम् / चुश्च्योतिषेयम्
चुश्च्युतिषेव / चुश्च्योतिषेव
चुश्च्युतिषेम / चुश्च्योतिषेम