श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
चुश्च्युतिषिता / चुश्च्योतिषिता
चुश्च्युतिषितारौ / चुश्च्योतिषितारौ
चुश्च्युतिषितारः / चुश्च्योतिषितारः
മധ്യമം
चुश्च्युतिषितासि / चुश्च्योतिषितासि
चुश्च्युतिषितास्थः / चुश्च्योतिषितास्थः
चुश्च्युतिषितास्थ / चुश्च्योतिषितास्थ
ഉത്തമം
चुश्च्युतिषितास्मि / चुश्च्योतिषितास्मि
चुश्च्युतिषितास्वः / चुश्च्योतिषितास्वः
चुश्च्युतिषितास्मः / चुश्च्योतिषितास्मः