श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अचुश्च्युतिषीत् / अचुश्च्युतिषीद् / अचुश्च्योतिषीत् / अचुश्च्योतिषीद्
अचुश्च्युतिषिष्टाम् / अचुश्च्योतिषिष्टाम्
अचुश्च्युतिषिषुः / अचुश्च्योतिषिषुः
മധ്യമം
अचुश्च्युतिषीः / अचुश्च्योतिषीः
अचुश्च्युतिषिष्टम् / अचुश्च्योतिषिष्टम्
अचुश्च्युतिषिष्ट / अचुश्च्योतिषिष्ट
ഉത്തമം
अचुश्च्युतिषिषम् / अचुश्च्योतिषिषम्
अचुश्च्युतिषिष्व / अचुश्च्योतिषिष्व
अचुश्च्युतिषिष्म / अचुश्च्योतिषिष्म