श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
चुश्च्युतिष्यात् / चुश्च्युतिष्याद् / चुश्च्योतिष्यात् / चुश्च्योतिष्याद्
चुश्च्युतिष्यास्ताम् / चुश्च्योतिष्यास्ताम्
चुश्च्युतिष्यासुः / चुश्च्योतिष्यासुः
മധ്യമം
चुश्च्युतिष्याः / चुश्च्योतिष्याः
चुश्च्युतिष्यास्तम् / चुश्च्योतिष्यास्तम्
चुश्च्युतिष्यास्त / चुश्च्योतिष्यास्त
ഉത്തമം
चुश्च्युतिष्यासम् / चुश्च्योतिष्यासम्
चुश्च्युतिष्यास्व / चुश्च्योतिष्यास्व
चुश्च्युतिष्यास्म / चुश्च्योतिष्यास्म