वि + द्वृ + यङ्लुक् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - द्वृ संवरणे वरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
विदरीद्वरिषयेत / विदरिद्वरिषयेत / विदर्द्वरिषयेत
विदरीद्वरिषयेयाताम् / विदरिद्वरिषयेयाताम् / विदर्द्वरिषयेयाताम्
विदरीद्वरिषयेरन् / विदरिद्वरिषयेरन् / विदर्द्वरिषयेरन्
മധ്യമം
विदरीद्वरिषयेथाः / विदरिद्वरिषयेथाः / विदर्द्वरिषयेथाः
विदरीद्वरिषयेयाथाम् / विदरिद्वरिषयेयाथाम् / विदर्द्वरिषयेयाथाम्
विदरीद्वरिषयेध्वम् / विदरिद्वरिषयेध्वम् / विदर्द्वरिषयेध्वम्
ഉത്തമം
विदरीद्वरिषयेय / विदरिद्वरिषयेय / विदर्द्वरिषयेय
विदरीद्वरिषयेवहि / विदरिद्वरिषयेवहि / विदर्द्वरिषयेवहि
विदरीद्वरिषयेमहि / विदरिद्वरिषयेमहि / विदर्द्वरिषयेमहि