वर + णिच् ധാതു രൂപ് - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
वर ईप्सायाम् - चुरादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
वरिषीष्ट / वरयिषीष्ट
वरिषीयास्ताम् / वरयिषीयास्ताम्
वरिषीरन् / वरयिषीरन्
മധ്യമം
वरिषीष्ठाः / वरयिषीष्ठाः
वरिषीयास्थाम् / वरयिषीयास्थाम्
वरिषीढ्वम् / वरिषीध्वम् / वरयिषीढ्वम् / वरयिषीध्वम्
ഉത്തമം
वरिषीय / वरयिषीय
वरिषीवहि / वरयिषीवहि
वरिषीमहि / वरयिषीमहि