लोच् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
लोचृँ दर्शने - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अलुलोचयिषिष्यत / अलुलोचयिषयिष्यत
अलुलोचयिषिष्येताम् / अलुलोचयिषयिष्येताम्
अलुलोचयिषिष्यन्त / अलुलोचयिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अलुलोचयिषिष्यथाः / अलुलोचयिषयिष्यथाः
अलुलोचयिषिष्येथाम् / अलुलोचयिषयिष्येथाम्
अलुलोचयिषिष्यध्वम् / अलुलोचयिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अलुलोचयिषिष्ये / अलुलोचयिषयिष्ये
अलुलोचयिषिष्यावहि / अलुलोचयिषयिष्यावहि
अलुलोचयिषिष्यामहि / अलुलोचयिषयिष्यामहि