प्र + स्पश् + यङ् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
प्रपास्पश्ययिषिता / प्रपास्पश्ययिषयिता
प्रपास्पश्ययिषितारौ / प्रपास्पश्ययिषयितारौ
प्रपास्पश्ययिषितारः / प्रपास्पश्ययिषयितारः
മധ്യമം
प्रपास्पश्ययिषितासे / प्रपास्पश्ययिषयितासे
प्रपास्पश्ययिषितासाथे / प्रपास्पश्ययिषयितासाथे
प्रपास्पश्ययिषिताध्वे / प्रपास्पश्ययिषयिताध्वे
ഉത്തമം
प्रपास्पश्ययिषिताहे / प्रपास्पश्ययिषयिताहे
प्रपास्पश्ययिषितास्वहे / प्रपास्पश्ययिषयितास्वहे
प्रपास्पश्ययिषितास्महे / प्रपास्पश्ययिषयितास्महे