प्र + श्च्युत् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
प्रचुश्च्युतिष्यताम् / प्रचुश्च्योतिष्यताम्
प्रचुश्च्युतिष्येताम् / प्रचुश्च्योतिष्येताम्
प्रचुश्च्युतिष्यन्ताम् / प्रचुश्च्योतिष्यन्ताम्
മധ്യമം
प्रचुश्च्युतिष्यस्व / प्रचुश्च्योतिष्यस्व
प्रचुश्च्युतिष्येथाम् / प्रचुश्च्योतिष्येथाम्
प्रचुश्च्युतिष्यध्वम् / प्रचुश्च्योतिष्यध्वम्
ഉത്തമം
प्रचुश्च्युतिष्यै / प्रचुश्च्योतिष्यै
प्रचुश्च्युतिष्यावहै / प्रचुश्च्योतिष्यावहै
प्रचुश्च्युतिष्यामहै / प्रचुश्च्योतिष्यामहै