प्र + श्च्युत् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര ആത്മനേ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
प्राचुश्च्युतिषि / प्राचुश्च्योतिषि
प्राचुश्च्युतिषिषाताम् / प्राचुश्च्युतिषयिषाताम् / प्राचुश्च्योतिषिषाताम् / प्राचुश्च्योतिषयिषाताम्
प्राचुश्च्युतिषिषत / प्राचुश्च्युतिषयिषत / प्राचुश्च्योतिषिषत / प्राचुश्च्योतिषयिषत
മധ്യമം
प्राचुश्च्युतिषिष्ठाः / प्राचुश्च्युतिषयिष्ठाः / प्राचुश्च्योतिषिष्ठाः / प्राचुश्च्योतिषयिष्ठाः
प्राचुश्च्युतिषिषाथाम् / प्राचुश्च्युतिषयिषाथाम् / प्राचुश्च्योतिषिषाथाम् / प्राचुश्च्योतिषयिषाथाम्
प्राचुश्च्युतिषिढ्वम् / प्राचुश्च्युतिषयिढ्वम् / प्राचुश्च्युतिषयिध्वम् / प्राचुश्च्योतिषिढ्वम् / प्राचुश्च्योतिषयिढ्वम् / प्राचुश्च्योतिषयिध्वम्
ഉത്തമം
प्राचुश्च्युतिषिषि / प्राचुश्च्युतिषयिषि / प्राचुश्च्योतिषिषि / प्राचुश्च्योतिषयिषि
प्राचुश्च्युतिषिष्वहि / प्राचुश्च्युतिषयिष्वहि / प्राचुश्च्योतिषिष्वहि / प्राचुश्च्योतिषयिष्वहि
प्राचुश्च्युतिषिष्महि / प्राचुश्च्युतिषयिष्महि / प्राचुश्च्योतिषिष्महि / प्राचुश्च्योतिषयिष्महि