प्र + श्च्युत् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
प्राचुश्च्युतिषत् / प्राचुश्च्युतिषद् / प्राचुश्च्योतिषत् / प्राचुश्च्योतिषद्
प्राचुश्च्युतिषताम् / प्राचुश्च्योतिषताम्
प्राचुश्च्युतिषन् / प्राचुश्च्योतिषन्
മധ്യമം
प्राचुश्च्युतिषः / प्राचुश्च्योतिषः
प्राचुश्च्युतिषतम् / प्राचुश्च्योतिषतम्
प्राचुश्च्युतिषत / प्राचुश्च्योतिषत
ഉത്തമം
प्राचुश्च्युतिषम् / प्राचुश्च्योतिषम्
प्राचुश्च्युतिषाव / प्राचुश्च्योतिषाव
प्राचुश्च्युतिषाम / प्राचुश्च्योतिषाम