प्र + श्च्युत् + यङ् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
प्रचोश्च्युत्येषिष्यते / प्रचोश्च्युत्येषयिष्यते
प्रचोश्च्युत्येषिष्येते / प्रचोश्च्युत्येषयिष्येते
प्रचोश्च्युत्येषिष्यन्ते / प्रचोश्च्युत्येषयिष्यन्ते
മധ്യമം
प्रचोश्च्युत्येषिष्यसे / प्रचोश्च्युत्येषयिष्यसे
प्रचोश्च्युत्येषिष्येथे / प्रचोश्च्युत्येषयिष्येथे
प्रचोश्च्युत्येषिष्यध्वे / प्रचोश्च्युत्येषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
प्रचोश्च्युत्येषिष्ये / प्रचोश्च्युत्येषयिष्ये
प्रचोश्च्युत्येषिष्यावहे / प्रचोश्च्युत्येषयिष्यावहे
प्रचोश्च्युत्येषिष्यामहे / प्रचोश्च्युत्येषयिष्यामहे