परि + नाथ् + णिच् ധാതു രൂപ് - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
परिनाथिष्यते / परिनाथयिष्यते
परिनाथिष्येते / परिनाथयिष्येते
परिनाथिष्यन्ते / परिनाथयिष्यन्ते
മധ്യമം
परिनाथिष्यसे / परिनाथयिष्यसे
परिनाथिष्येथे / परिनाथयिष्येथे
परिनाथिष्यध्वे / परिनाथयिष्यध्वे
ഉത്തമം
परिनाथिष्ये / परिनाथयिष्ये
परिनाथिष्यावहे / परिनाथयिष्यावहे
परिनाथिष्यामहे / परिनाथयिष्यामहे