परा + सू + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര ആത്മനേ പദ

ശൈലി

ഏകവചനം

ദ്വിവചനം

ബഹുവചനം

പ്രഥമം പുരുഷൻ

മധ്യമം പുരുഷൻ

ഉത്തമം പുരുഷൻ

ഏക.

ദ്വി.

ബഹു.

പ്രഥമം

परासुषावयिषाञ्चक्रे / परासुषावयिषांचक्रे / परासुषावयिषाम्बभूव / परासुषावयिषांबभूव / परासुषावयिषामास

परासुषावयिषाञ्चक्राते / परासुषावयिषांचक्राते / परासुषावयिषाम्बभूवतुः / परासुषावयिषांबभूवतुः / परासुषावयिषामासतुः

परासुषावयिषाञ्चक्रिरे / परासुषावयिषांचक्रिरे / परासुषावयिषाम्बभूवुः / परासुषावयिषांबभूवुः / परासुषावयिषामासुः

മധ്യമം

परासुषावयिषाञ्चकृषे / परासुषावयिषांचकृषे / परासुषावयिषाम्बभूविथ / परासुषावयिषांबभूविथ / परासुषावयिषामासिथ

परासुषावयिषाञ्चक्राथे / परासुषावयिषांचक्राथे / परासुषावयिषाम्बभूवथुः / परासुषावयिषांबभूवथुः / परासुषावयिषामासथुः

परासुषावयिषाञ्चकृढ्वे / परासुषावयिषांचकृढ्वे / परासुषावयिषाम्बभूव / परासुषावयिषांबभूव / परासुषावयिषामास

ഉത്തമം

परासुषावयिषाञ्चकृवहे / परासुषावयिषांचकृवहे / परासुषावयिषाम्बभूविव / परासुषावयिषांबभूविव / परासुषावयिषामासिव

परासुषावयिषाञ्चकृमहे / परासुषावयिषांचकृमहे / परासुषावयिषाम्बभूविम / परासुषावयिषांबभूविम / परासुषावयिषामासिम