परा + श्रै + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्रै पाके - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര ആത്മനേ പദ

ശൈലി

ഏകവചനം

ദ്വിവചനം

ബഹുവചനം

പ്രഥമം പുരുഷൻ

മധ്യമം പുരുഷൻ

ഉത്തമം പുരുഷൻ

ഏക.

ദ്വി.

ബഹു.

പ്രഥമം

पराशाश्रापयाञ्चक्रे / पराशाश्रापयांचक्रे / पराशाश्रापयाम्बभूव / पराशाश्रापयांबभूव / पराशाश्रापयामास

पराशाश्रापयाञ्चक्राते / पराशाश्रापयांचक्राते / पराशाश्रापयाम्बभूवतुः / पराशाश्रापयांबभूवतुः / पराशाश्रापयामासतुः

पराशाश्रापयाञ्चक्रिरे / पराशाश्रापयांचक्रिरे / पराशाश्रापयाम्बभूवुः / पराशाश्रापयांबभूवुः / पराशाश्रापयामासुः

മധ്യമം

पराशाश्रापयाञ्चकृषे / पराशाश्रापयांचकृषे / पराशाश्रापयाम्बभूविथ / पराशाश्रापयांबभूविथ / पराशाश्रापयामासिथ

पराशाश्रापयाञ्चक्राथे / पराशाश्रापयांचक्राथे / पराशाश्रापयाम्बभूवथुः / पराशाश्रापयांबभूवथुः / पराशाश्रापयामासथुः

पराशाश्रापयाञ्चकृढ्वे / पराशाश्रापयांचकृढ्वे / पराशाश्रापयाम्बभूव / पराशाश्रापयांबभूव / पराशाश्रापयामास

ഉത്തമം

पराशाश्रापयाञ्चकृवहे / पराशाश्रापयांचकृवहे / पराशाश्रापयाम्बभूविव / पराशाश्रापयांबभूविव / पराशाश्रापयामासिव

पराशाश्रापयाञ्चकृमहे / पराशाश्रापयांचकृमहे / पराशाश्रापयाम्बभूविम / पराशाश्रापयांबभूविम / पराशाश्रापयामासिम