परा + श्रै + णिच् ധാതു രൂപ് - श्रै पाके - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
पराश्रपयिषीष्ट / पराश्रापयिषीष्ट
पराश्रपयिषीयास्ताम् / पराश्रापयिषीयास्ताम्
पराश्रपयिषीरन् / पराश्रापयिषीरन्
മധ്യമം
पराश्रपयिषीष्ठाः / पराश्रापयिषीष्ठाः
पराश्रपयिषीयास्थाम् / पराश्रापयिषीयास्थाम्
पराश्रपयिषीढ्वम् / पराश्रपयिषीध्वम् / पराश्रापयिषीढ्वम् / पराश्रापयिषीध्वम्
ഉത്തമം
पराश्रपयिषीय / पराश्रापयिषीय
पराश्रपयिषीवहि / पराश्रापयिषीवहि
पराश्रपयिषीमहि / पराश्रापयिषीमहि