परा + श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
पराचुश्च्युतिषिता / पराचुश्च्योतिषिता
पराचुश्च्युतिषितारौ / पराचुश्च्योतिषितारौ
पराचुश्च्युतिषितारः / पराचुश्च्योतिषितारः
മധ്യമം
पराचुश्च्युतिषितासि / पराचुश्च्योतिषितासि
पराचुश्च्युतिषितास्थः / पराचुश्च्योतिषितास्थः
पराचुश्च्युतिषितास्थ / पराचुश्च्योतिषितास्थ
ഉത്തമം
पराचुश्च्युतिषितास्मि / पराचुश्च्योतिषितास्मि
पराचुश्च्युतिषितास्वः / पराचुश्च्योतिषितास्वः
पराचुश्च्युतिषितास्मः / पराचुश्च्योतिषितास्मः