परा + शर्ब् + यङ् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - शर्बँ गतौ - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
पराशाशर्ब्येषिष्यत / पराशाशर्ब्येषयिष्यत
पराशाशर्ब्येषिष्येताम् / पराशाशर्ब्येषयिष्येताम्
पराशाशर्ब्येषिष्यन्त / पराशाशर्ब्येषयिष्यन्त
മധ്യമം
पराशाशर्ब्येषिष्यथाः / पराशाशर्ब्येषयिष्यथाः
पराशाशर्ब्येषिष्येथाम् / पराशाशर्ब्येषयिष्येथाम्
पराशाशर्ब्येषिष्यध्वम् / पराशाशर्ब्येषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
पराशाशर्ब्येषिष्ये / पराशाशर्ब्येषयिष्ये
पराशाशर्ब्येषिष्यावहि / पराशाशर्ब्येषयिष्यावहि
पराशाशर्ब्येषिष्यामहि / पराशाशर्ब्येषयिष्यामहि