परा + मङ्घ् + यङ् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - मघिँ गत्याक्षेपे गतौ गत्यारम्भे चेत्यपरे मघिँ कैतवे च - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
परामामङ्घ्येषिष्यते / परामामङ्घ्येषयिष्यते
परामामङ्घ्येषिष्येते / परामामङ्घ्येषयिष्येते
परामामङ्घ्येषिष्यन्ते / परामामङ्घ्येषयिष्यन्ते
മധ്യമം
परामामङ्घ्येषिष्यसे / परामामङ्घ्येषयिष्यसे
परामामङ्घ्येषिष्येथे / परामामङ्घ्येषयिष्येथे
परामामङ्घ्येषिष्यध्वे / परामामङ्घ्येषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
परामामङ्घ्येषिष्ये / परामामङ्घ्येषयिष्ये
परामामङ्घ्येषिष्यावहे / परामामङ्घ्येषयिष्यावहे
परामामङ्घ्येषिष्यामहे / परामामङ्घ्येषयिष्यामहे