परा + टिक् + सन् ധാതു രൂപ് - टिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
पराटिटिकिषताम् / पराटिटेकिषताम्
पराटिटिकिषेताम् / पराटिटेकिषेताम्
पराटिटिकिषन्ताम् / पराटिटेकिषन्ताम्
മധ്യമം
पराटिटिकिषस्व / पराटिटेकिषस्व
पराटिटिकिषेथाम् / पराटिटेकिषेथाम्
पराटिटिकिषध्वम् / पराटिटेकिषध्वम्
ഉത്തമം
पराटिटिकिषै / पराटिटेकिषै
पराटिटिकिषावहै / पराटिटेकिषावहै
पराटिटिकिषामहै / पराटिटेकिषामहै