निस् + स्पश् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निस्पशिष्यते / निःस्पशिष्यते / निस्स्पशिष्यते
निस्पशिष्येते / निःस्पशिष्येते / निस्स्पशिष्येते
निस्पशिष्यन्ते / निःस्पशिष्यन्ते / निस्स्पशिष्यन्ते
മധ്യമം
निस्पशिष्यसे / निःस्पशिष्यसे / निस्स्पशिष्यसे
निस्पशिष्येथे / निःस्पशिष्येथे / निस्स्पशिष्येथे
निस्पशिष्यध्वे / निःस्पशिष्यध्वे / निस्स्पशिष्यध्वे
ഉത്തമം
निस्पशिष्ये / निःस्पशिष्ये / निस्स्पशिष्ये
निस्पशिष्यावहे / निःस्पशिष्यावहे / निस्स्पशिष्यावहे
निस्पशिष्यामहे / निःस्पशिष्यामहे / निस्स्पशिष्यामहे