निस् + स्पश् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निस्पशिषीष्ट / निःस्पशिषीष्ट / निस्स्पशिषीष्ट
निस्पशिषीयास्ताम् / निःस्पशिषीयास्ताम् / निस्स्पशिषीयास्ताम्
निस्पशिषीरन् / निःस्पशिषीरन् / निस्स्पशिषीरन्
മധ്യമം
निस्पशिषीष्ठाः / निःस्पशिषीष्ठाः / निस्स्पशिषीष्ठाः
निस्पशिषीयास्थाम् / निःस्पशिषीयास्थाम् / निस्स्पशिषीयास्थाम्
निस्पशिषीध्वम् / निःस्पशिषीध्वम् / निस्स्पशिषीध्वम्
ഉത്തമം
निस्पशिषीय / निःस्पशिषीय / निस्स्पशिषीय
निस्पशिषीवहि / निःस्पशिषीवहि / निस्स्पशिषीवहि
निस्पशिषीमहि / निःस्पशिषीमहि / निस्स्पशिषीमहि