निस् + श्च्युत् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निश्च्युत्यात् / निश्च्युत्याद् / निःश्च्युत्यात् / निःश्च्युत्याद् / निश्श्च्युत्यात् / निश्श्च्युत्याद्
निश्च्युत्यास्ताम् / निःश्च्युत्यास्ताम् / निश्श्च्युत्यास्ताम्
निश्च्युत्यासुः / निःश्च्युत्यासुः / निश्श्च्युत्यासुः
മധ്യമം
निश्च्युत्याः / निःश्च्युत्याः / निश्श्च्युत्याः
निश्च्युत्यास्तम् / निःश्च्युत्यास्तम् / निश्श्च्युत्यास्तम्
निश्च्युत्यास्त / निःश्च्युत्यास्त / निश्श्च्युत्यास्त
ഉത്തമം
निश्च्युत्यासम् / निःश्च्युत्यासम् / निश्श्च्युत्यासम्
निश्च्युत्यास्व / निःश्च्युत्यास्व / निश्श्च्युत्यास्व
निश्च्युत्यास्म / निःश्च्युत्यास्म / निश्श्च्युत्यास्म