निस् + शुष् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
शुषँ शोषणे - दिवादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निःशुशुक्षयिष्यति / निश्शुशुक्षयिष्यति
निःशुशुक्षयिष्यतः / निश्शुशुक्षयिष्यतः
निःशुशुक्षयिष्यन्ति / निश्शुशुक्षयिष्यन्ति
മധ്യമം
निःशुशुक्षयिष्यसि / निश्शुशुक्षयिष्यसि
निःशुशुक्षयिष्यथः / निश्शुशुक्षयिष्यथः
निःशुशुक्षयिष्यथ / निश्शुशुक्षयिष्यथ
ഉത്തമം
निःशुशुक्षयिष्यामि / निश्शुशुक्षयिष्यामि
निःशुशुक्षयिष्यावः / निश्शुशुक्षयिष्यावः
निःशुशुक्षयिष्यामः / निश्शुशुक्षयिष्यामः