दुस् + स्वर्द् + यङ् ധാതു രൂപ് - स्वर्दँ आस्वादने - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःसास्वर्द्येत / दुस्सास्वर्द्येत
दुःसास्वर्द्येयाताम् / दुस्सास्वर्द्येयाताम्
दुःसास्वर्द्येरन् / दुस्सास्वर्द्येरन्
മധ്യമം
दुःसास्वर्द्येथाः / दुस्सास्वर्द्येथाः
दुःसास्वर्द्येयाथाम् / दुस्सास्वर्द्येयाथाम्
दुःसास्वर्द्येध्वम् / दुस्सास्वर्द्येध्वम्
ഉത്തമം
दुःसास्वर्द्येय / दुस्सास्वर्द्येय
दुःसास्वर्द्येवहि / दुस्सास्वर्द्येवहि
दुःसास्वर्द्येमहि / दुस्सास्वर्द्येमहि