दुस् + स्वर्द् + यङ् ധാതു രൂപ് - स्वर्दँ आस्वादने - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःसास्वर्दिषीष्ट / दुस्सास्वर्दिषीष्ट
दुःसास्वर्दिषीयास्ताम् / दुस्सास्वर्दिषीयास्ताम्
दुःसास्वर्दिषीरन् / दुस्सास्वर्दिषीरन्
മധ്യമം
दुःसास्वर्दिषीष्ठाः / दुस्सास्वर्दिषीष्ठाः
दुःसास्वर्दिषीयास्थाम् / दुस्सास्वर्दिषीयास्थाम्
दुःसास्वर्दिषीध्वम् / दुस्सास्वर्दिषीध्वम्
ഉത്തമം
दुःसास्वर्दिषीय / दुस्सास्वर्दिषीय
दुःसास्वर्दिषीवहि / दुस्सास्वर्दिषीवहि
दुःसास्वर्दिषीमहि / दुस्सास्वर्दिषीमहि