दुस् + स्तुच् ധാതു രൂപ് - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुस्तोचेत / दुःस्तोचेत / दुस्स्तोचेत
दुस्तोचेयाताम् / दुःस्तोचेयाताम् / दुस्स्तोचेयाताम्
दुस्तोचेरन् / दुःस्तोचेरन् / दुस्स्तोचेरन्
മധ്യമം
दुस्तोचेथाः / दुःस्तोचेथाः / दुस्स्तोचेथाः
दुस्तोचेयाथाम् / दुःस्तोचेयाथाम् / दुस्स्तोचेयाथाम्
दुस्तोचेध्वम् / दुःस्तोचेध्वम् / दुस्स्तोचेध्वम्
ഉത്തമം
दुस्तोचेय / दुःस्तोचेय / दुस्स्तोचेय
दुस्तोचेवहि / दुःस्तोचेवहि / दुस्स्तोचेवहि
दुस्तोचेमहि / दुःस्तोचेमहि / दुस्स्तोचेमहि