दुस् + सूद् ധാതു രൂപ് - षूदँ क्षरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःसूदिष्यते / दुस्सूदिष्यते
दुःसूदिष्येते / दुस्सूदिष्येते
दुःसूदिष्यन्ते / दुस्सूदिष्यन्ते
മധ്യമം
दुःसूदिष्यसे / दुस्सूदिष्यसे
दुःसूदिष्येथे / दुस्सूदिष्येथे
दुःसूदिष्यध्वे / दुस्सूदिष्यध्वे
ഉത്തമം
दुःसूदिष्ये / दुस्सूदिष्ये
दुःसूदिष्यावहे / दुस्सूदिष्यावहे
दुःसूदिष्यामहे / दुस्सूदिष्यामहे