दुस् + सूद् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - षूदँ क्षरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरसुषूदयिषिष्यत / दुरसुषूदयिषयिष्यत
दुरसुषूदयिषिष्येताम् / दुरसुषूदयिषयिष्येताम्
दुरसुषूदयिषिष्यन्त / दुरसुषूदयिषयिष्यन्त
മധ്യമം
दुरसुषूदयिषिष्यथाः / दुरसुषूदयिषयिष्यथाः
दुरसुषूदयिषिष्येथाम् / दुरसुषूदयिषयिष्येथाम्
दुरसुषूदयिषिष्यध्वम् / दुरसुषूदयिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
दुरसुषूदयिषिष्ये / दुरसुषूदयिषयिष्ये
दुरसुषूदयिषिष्यावहि / दुरसुषूदयिषयिष्यावहि
दुरसुषूदयिषिष्यामहि / दुरसुषूदयिषयिष्यामहि