दुस् + श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरचुश्च्युतिषिष्यत् / दुरचुश्च्युतिषिष्यद् / दुरचुश्च्योतिषिष्यत् / दुरचुश्च्योतिषिष्यद्
दुरचुश्च्युतिषिष्यताम् / दुरचुश्च्योतिषिष्यताम्
दुरचुश्च्युतिषिष्यन् / दुरचुश्च्योतिषिष्यन्
മധ്യമം
दुरचुश्च्युतिषिष्यः / दुरचुश्च्योतिषिष्यः
दुरचुश्च्युतिषिष्यतम् / दुरचुश्च्योतिषिष्यतम्
दुरचुश्च्युतिषिष्यत / दुरचुश्च्योतिषिष्यत
ഉത്തമം
दुरचुश्च्युतिषिष्यम् / दुरचुश्च्योतिषिष्यम्
दुरचुश्च्युतिषिष्याव / दुरचुश्च्योतिषिष्याव
दुरचुश्च्युतिषिष्याम / दुरचुश्च्योतिषिष्याम