दुस् + मन्थ् + णिच् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मन्थयताम्
दुर्मन्थयेताम्
दुर्मन्थयन्ताम्
മധ്യമം
दुर्मन्थयस्व
दुर्मन्थयेथाम्
दुर्मन्थयध्वम्
ഉത്തമം
दुर्मन्थयै
दुर्मन्थयावहै
दुर्मन्थयामहै