दुस् + भक्ष् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - भक्षँ अदने इति मैत्रेयः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्बिभक्षिषिष्यते / दुर्बिभक्षिषयिष्यते
दुर्बिभक्षिषिष्येते / दुर्बिभक्षिषयिष्येते
दुर्बिभक्षिषिष्यन्ते / दुर्बिभक्षिषयिष्यन्ते
മധ്യമം
दुर्बिभक्षिषिष्यसे / दुर्बिभक्षिषयिष्यसे
दुर्बिभक्षिषिष्येथे / दुर्बिभक्षिषयिष्येथे
दुर्बिभक्षिषिष्यध्वे / दुर्बिभक्षिषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
दुर्बिभक्षिषिष्ये / दुर्बिभक्षिषयिष्ये
दुर्बिभक्षिषिष्यावहे / दुर्बिभक्षिषयिष्यावहे
दुर्बिभक्षिषिष्यामहे / दुर्बिभक्षिषयिष्यामहे