दुस् + भक्ष् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - भक्षँ अदने इति मैत्रेयः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्बिभक्षिषयाञ्चक्रे / दुर्बिभक्षिषयांचक्रे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूव / दुर्बिभक्षिषयांबभूव / दुर्बिभक्षिषयामास
दुर्बिभक्षिषयाञ्चक्राते / दुर्बिभक्षिषयांचक्राते / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूवतुः / दुर्बिभक्षिषयांबभूवतुः / दुर्बिभक्षिषयामासतुः
दुर्बिभक्षिषयाञ्चक्रिरे / दुर्बिभक्षिषयांचक्रिरे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूवुः / दुर्बिभक्षिषयांबभूवुः / दुर्बिभक्षिषयामासुः
മധ്യമം
दुर्बिभक्षिषयाञ्चकृषे / दुर्बिभक्षिषयांचकृषे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूविथ / दुर्बिभक्षिषयांबभूविथ / दुर्बिभक्षिषयामासिथ
दुर्बिभक्षिषयाञ्चक्राथे / दुर्बिभक्षिषयांचक्राथे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूवथुः / दुर्बिभक्षिषयांबभूवथुः / दुर्बिभक्षिषयामासथुः
दुर्बिभक्षिषयाञ्चकृढ्वे / दुर्बिभक्षिषयांचकृढ्वे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूव / दुर्बिभक्षिषयांबभूव / दुर्बिभक्षिषयामास
ഉത്തമം
दुर्बिभक्षिषयाञ्चक्रे / दुर्बिभक्षिषयांचक्रे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूव / दुर्बिभक्षिषयांबभूव / दुर्बिभक्षिषयामास
दुर्बिभक्षिषयाञ्चकृवहे / दुर्बिभक्षिषयांचकृवहे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूविव / दुर्बिभक्षिषयांबभूविव / दुर्बिभक्षिषयामासिव
दुर्बिभक्षिषयाञ्चकृमहे / दुर्बिभक्षिषयांचकृमहे / दुर्बिभक्षिषयाम्बभूविम / दुर्बिभक्षिषयांबभूविम / दुर्बिभक्षिषयामासिम