दुस् + ध्रेक् + णिच् ധാതു രൂപ് - ध्रेकृँ शब्दोत्साहयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्ध्रेकयिता
दुर्ध्रेकयितारौ
दुर्ध्रेकयितारः
മധ്യമം
दुर्ध्रेकयितासि
दुर्ध्रेकयितास्थः
दुर्ध्रेकयितास्थ
ഉത്തമം
दुर्ध्रेकयितास्मि
दुर्ध्रेकयितास्वः
दुर्ध्रेकयितास्मः