दुर् + ह्लस् + णिच् ധാതു രൂപ് - ह्लसँ शब्दे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര ആത്മനേ പദ

ശൈലി

ഏകവചനം

ദ്വിവചനം

ബഹുവചനം

പ്രഥമം പുരുഷൻ

മധ്യമം പുരുഷൻ

ഉത്തമം പുരുഷൻ

ഏക.

ദ്വി.

ബഹു.

പ്രഥമം

दुर्ह्लासयाञ्चक्रे / दुर्ह्लासयांचक्रे / दुर्ह्लासयाम्बभूव / दुर्ह्लासयांबभूव / दुर्ह्लासयामास

दुर्ह्लासयाञ्चक्राते / दुर्ह्लासयांचक्राते / दुर्ह्लासयाम्बभूवतुः / दुर्ह्लासयांबभूवतुः / दुर्ह्लासयामासतुः

दुर्ह्लासयाञ्चक्रिरे / दुर्ह्लासयांचक्रिरे / दुर्ह्लासयाम्बभूवुः / दुर्ह्लासयांबभूवुः / दुर्ह्लासयामासुः

മധ്യമം

दुर्ह्लासयाञ्चकृषे / दुर्ह्लासयांचकृषे / दुर्ह्लासयाम्बभूविथ / दुर्ह्लासयांबभूविथ / दुर्ह्लासयामासिथ

दुर्ह्लासयाञ्चक्राथे / दुर्ह्लासयांचक्राथे / दुर्ह्लासयाम्बभूवथुः / दुर्ह्लासयांबभूवथुः / दुर्ह्लासयामासथुः

दुर्ह्लासयाञ्चकृढ्वे / दुर्ह्लासयांचकृढ्वे / दुर्ह्लासयाम्बभूव / दुर्ह्लासयांबभूव / दुर्ह्लासयामास

ഉത്തമം

दुर्ह्लासयाञ्चकृवहे / दुर्ह्लासयांचकृवहे / दुर्ह्लासयाम्बभूविव / दुर्ह्लासयांबभूविव / दुर्ह्लासयामासिव

दुर्ह्लासयाञ्चकृमहे / दुर्ह्लासयांचकृमहे / दुर्ह्लासयाम्बभूविम / दुर्ह्लासयांबभूविम / दुर्ह्लासयामासिम