दुर् + स्वर्द् ധാതു രൂപ് - स्वर्दँ आस्वादने - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःस्वर्द्यते / दुस्स्वर्द्यते
दुःस्वर्द्येते / दुस्स्वर्द्येते
दुःस्वर्द्यन्ते / दुस्स्वर्द्यन्ते
മധ്യമം
दुःस्वर्द्यसे / दुस्स्वर्द्यसे
दुःस्वर्द्येथे / दुस्स्वर्द्येथे
दुःस्वर्द्यध्वे / दुस्स्वर्द्यध्वे
ഉത്തമം
दुःस्वर्द्ये / दुस्स्वर्द्ये
दुःस्वर्द्यावहे / दुस्स्वर्द्यावहे
दुःस्वर्द्यामहे / दुस्स्वर्द्यामहे