दुर् + शि ധാതു രൂപ് - शिञ् निशाने - स्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःशीयात् / दुःशीयाद् / दुश्शीयात् / दुश्शीयाद्
दुःशीयास्ताम् / दुश्शीयास्ताम्
दुःशीयासुः / दुश्शीयासुः
മധ്യമം
दुःशीयाः / दुश्शीयाः
दुःशीयास्तम् / दुश्शीयास्तम्
दुःशीयास्त / दुश्शीयास्त
ഉത്തമം
दुःशीयासम् / दुश्शीयासम्
दुःशीयास्व / दुश्शीयास्व
दुःशीयास्म / दुश्शीयास्म