दुर् + लुन्थ् ധാതു രൂപ് - लुथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरलुन्थिष्यत
दुरलुन्थिष्येताम्
दुरलुन्थिष्यन्त
മധ്യമം
दुरलुन्थिष्यथाः
दुरलुन्थिष्येथाम्
दुरलुन्थिष्यध्वम्
ഉത്തമം
दुरलुन्थिष्ये
दुरलुन्थिष्यावहि
दुरलुन्थिष्यामहि