दुर् + लुन्थ् ധാതു രൂപ് - लुथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्लुन्थिता
दुर्लुन्थितारौ
दुर्लुन्थितारः
മധ്യമം
दुर्लुन्थितासि
दुर्लुन्थितास्थः
दुर्लुन्थितास्थ
ഉത്തമം
दुर्लुन्थितास्मि
दुर्लुन्थितास्वः
दुर्लुन्थितास्मः