दुर् + मंह् ധാതു രൂപ് - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मंह्यताम्
दुर्मंह्येताम्
दुर्मंह्यन्ताम्
മധ്യമം
दुर्मंह्यस्व
दुर्मंह्येथाम्
दुर्मंह्यध्वम्
ഉത്തമം
दुर्मंह्यै
दुर्मंह्यावहै
दुर्मंह्यामहै