दुर् + बृंह् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
बृहिँ वृद्धौ बृहिँ वृहिँ शब्दे च - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरबृंहीत् / दुरबृंहीद्
दुरबृंहिष्टाम्
दुरबृंहिषुः
മധ്യമം
दुरबृंहीः
दुरबृंहिष्टम्
दुरबृंहिष्ट
ഉത്തമം
दुरबृंहिषम्
दुरबृंहिष्व
दुरबृंहिष्म