दुर् + बृंह् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
बृहिँ वृद्धौ बृहिँ वृहिँ शब्दे च - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्बृंह्यात् / दुर्बृंह्याद्
दुर्बृंह्यास्ताम्
दुर्बृंह्यासुः
മധ്യമം
दुर्बृंह्याः
दुर्बृंह्यास्तम्
दुर्बृंह्यास्त
ഉത്തമം
दुर्बृंह्यासम्
दुर्बृंह्यास्व
दुर्बृंह्यास्म